12 Haziran ÇOCUK EMEĞİNE SON

Yoksulluğun can kurtaran simidi çocuklar.

Bugün ülkemizde

  • Dört kişilik bir aile için yoksulluk sınırı : 4.478 TL

  • Dört kişilik bir aile için açlık sınırı : 1.375 TL

  • Asgari ücret : 1.300 TL

Yurttaşların çok büyük bir bölümü bu sınırlara komşu bir yaşantı sürüyor. İş güvencesi yok ve işsizlik çok.

Çocukların bu kara tablonun can kurtaran simidi olarak görüldüğünün en önemli kanıtı, çocukların erken yaşta çalıştırılması ve özellikle yoksul ailelerde çocuk sayısının hızla yükselmesi… Yoksul aileler, can havliyle bugünlerini ve yeni çocuklarıyla yarınlarını güvence altına almaya çalışıyorlar.

Ancak can kurtaran simidi olarak görülen bu çocuklar aynı zamanda koşulların da kurbanı oluyorlar.

  • İş kazası kurbanı oluyorlar.

  • Çalışmaktan okumaya fırsat bulamadıkları için, ilerinin niteliksiz emekçileri oluyorlar. Bu onlar için güvencesizlik, düşük gelir ve bağımlılık demek.

  • Kız çocukları ya erken yaşta atelyelerde çalıştırılıyorlar; ya da erken yaşta gelin edilerek, sorun yumağının yeni düğümlerini oluşturuyorlar.

Yaşadığımız coğrafyanın ve küresel egemenlerin çıkarlarının yansıması olan, göç dalgaları, bu tabloyu daha da ağırlaştırıyor. Göçmen çocular için, her şeye yeniden başlamak gerek. Okuma olanaklarının azalmasıyla çocuklar, yerli nüfusa oranla daha düşük ücretlerle daha uzun çalışma süreleriyle, katmerli sömürülüyorlar.

Bir de bunların üzerine binen çocuk istismarı… Uysal emek ögesi olarak görülerek sömürüsü ağırlaştırılan çocuklar, onların zor durumlarından yararlanmak isteyen “cinsel sapıkların” hedefi oluyorlar.

Bu ne biçim dünya ?

Bu alçaklıklardan vicdanı sızlayanları, duyarlılıklarını içlerine gömmek yerine, açıklamaya, örgütlenmeye, “çocuk işçiliğine hayır demeye” ve yetkilileri zorlamaya çağırıyoruz.